Fang, Chiang Rai, Chiang Khong, Pak Beng & LP

Ohhh wat vinden wij het fijn om jullie reacties te lezen. Als we geen internet zouden hebben zou het een stuk verder weg voelen! Vandaag schrijf ik (Myrthe) het stukje, want Bas is op pad en ik ben voor het eerst helemaal alleen. Gisteren zijn we wat gaan drinken bij een mooie bar en er hing een briefje op de deur 'Architect wanted'. Dus Bas meteen vragen en een kwartier later kwam hij terug met de mededeling dat hij vandaag kon meerijden naar de plek waar de eigenaar een fantastisch project wil opstarten. Benieuwd met welke verhalen Bas zo terugkomt!

We waren gebleven in Chiang Mai. De plekken van Bas zijn over. Bas is een echte muggenmagneet, ze pakken em elke dag, mij nooit.. Hij reageert werkelijk op elke muggenbeet heel heftig, maar nu weten we gelukkig wat het is.

In CHiang Mai hebben we afscheid genomen van onze reismaatjes Irini en Petros. Zij hingen naar het zuiden en wij richting het noorden. We hebben een fantastische tijd met hen gehad en Irini heeft ons in de wereld van het couthsurfen geintroduceerd (voor mama: dan slaap je bij mensen op de bank :)) We hadden al een account , maar er nog nooit gebruik van gemaakt. Zij slaapt werkelijk overal en het is een goedkope manier om ter reizen. We zijn in ieder geval welkom op Cyprus, jeuj!!!

Fang
Om een lange busreis te vermijden hebben we de rit naar boven opgesplitst, eerst naar Fang. Hier is helemaal niks, ook geen toerist. En die hebben ze ook nog nooit gezien. We reden met de locals mee in een simpel busje. Gelukkig dit keer niet wagenziek. De mensen in het busje vinden ons een bijzondere verschijning. We kunnen bijna geen woord met ze communiceren, want ze spreken geen woord Engels, maar ze zijn wel nieuwsgierig en wij lachen gewoon een beetje :) Van alle plekken waar we zijn geweest zijn ze hier het vriendelijkst en we hebben hier het lekkerste gegeten! (Bart, jouw stukje komt zo) 's Avonds knutelsen we nog een beetje aan onze gitaar en slapen we in een prima guesthouse.

Chiang Rai
Het laatste stukje van de reis gaat naar Chiang Rai, zo'n 3 uur in een hete bus. Tijdens de busreis staat de deur wagenwijd open en af en toe stopt de chauffeur, toeterd een paar keer en gooit wat spullen uit de bus of van het dak: Ze zijn gelijk een soort bezorgdienst :)
Nu komt iets moois:) >>> Ytie (mama van Bas) speelt tennis in Emmen met Pietje. Ytie vraagt tijdens het tennissen aan Pietje: Waar woont jouw zoon ook alweer? In Chiang Rai antwoordt Pietje. Nou dat is toevallig, zegt Ytie. Bas en Myrthe gaan morgen naar Chiang Rai! Ze hebben wat heen en weer gebeld en Ytie belde om te vertellen dat we welkom waren bij Francisca en Marcel en zelfs mochten slapen, nice!

Op het station werden we weer belaagd door tuktuk drivers en mensen die je een hostel willen aansmeren, echt zo vervelend. Dus spullen gepakt en een eindje gaan lopen, weg bij het station. In Chiang Rai hebben we 1 nachtje in een reggaehostel geslapen (huis van Francisca en Marcel was vol), fantastisch. Een kamer met een eigen balkonnetje die je met een onmogelijk trapje kon bereiken (je klom gewoon uit het raam) We hebben het stadje verkend en vonden er eigenlijk niet zoveel aan. Zoooo toeristisch en grote pleinen vol vreetschuren met kakkerlakken (We zijn ons ervan bewust dat wij ook toerist zijn hoor, maar je wil een land alleen ontdekken ofzo en niet op elke hoek van de straat een Nederlander tegenkomen :). En toeristen onder elkaar groeten elkaar amper. Zo van, ohhh jullie ook hier?

De volgende dag zijn we opgepikt door Francisca, wat een lief mens! Daarna zijn we haar dochtertje Faith van school gaan halen en we waren meteen dikke vriendjes op de achterbank. Francisca liet ons de daily markt zien en daar draaide mijn maag af en toe een kwartslag om. Ze eten hier echt alles wat loopt en inderdaad, verser kun je het niet krijgen. De levende vis krijg je gewoon levend mee in een zakje...Of een zakje met maden of een dikke pad aan een stokje...Gelukkig hadden ze ook een fantastische fruitafdeling voor mij en ik heb de bakbanaan ontdekt :)
Na het bezoek aan de markt gingen we het zoontje Pascal ophalen van de international school en reden we naar een prachtig huis waar we uiteindelijk 2 dagen in luxe hebben geleefd (waar we elke ochtend bruut werden wakker gemaakt door de kinderen :P) Voor we het wisten waar we aan het oppassen in Chiang Rai, wie had dat ooit gedacht! 's Avonds gezellig buiten verhalen uitgewisseld en we kwamen erachter dat ze ook uit Groningen komen en dat Francisca en ik zelfs op dezelde school lesgeven...We hebben nog voor 1 dag een scootertje gehuurd (ze rijden hier links) om de buurt te verkennen. The white tempel was echt schitterend. Alleen maar toeristen, maar voor de foto's deden wij lekker mee. Nog langs een waterval, waar we een Amerikaans stel zijn tegengekomen waar we de rest van de dag mee zijn opgetrokken. Zij zijn al 400 dagen van de 600 op reis! Honeymoon! Wow! Toen we aankwamen bij de Black Tempel was alles al dicht, maar van de buitenkant ook prachtig (voor de rest zijn alle tempels hetzelde en het zijn er nogal wat). Als afscheid nam Francisca ons en de kinderen mee naar een koffiehuis met een prachtige Engelse tuin waar we een dik stuk gebak kregen en daarna namen we afscheid. ls je dit leest Francisca: Dank je wel voor je gastvrijheid, wij vonden dit heel bijzonder. Als je nog eens oppas nodig hebt (of je bent weer eens in Groningen), just give us a call :)

Chiang Khong
Op met de bus naar Chiang Khong! Nu zijn we officieel op weg naar Laos! Na alle luxe van de laatste 3 dagen hadden we nu een wat minder onderkomen. Wat er in het eerste opzicht oke uitzag, bleek wat minder fris. Het bed bleek een kneiterharde plank te zijn met wat gore stoelkussens erop (we trappen er steeds weer in: eerst het bed testen!!!) en net voordat ik naar bed ging vloog er een kleine kakkerlak rond. Bas heeft een verwijderd uit de kamer en daarna maar snel gaan slapen in onze eigen slaapzakjes. De volgende morgen vertelde Bas dat hij nog een 'huge' kakkerlak heeft doorgemept en niet heeft verteld omdat ik dan niet kon slapen. Lieffff! Met als gevolg dat Bas nu geen oog dicht heeft gedaan :)

Pak Beng
De volgende dag hebben we een ticket gekocht voor een 2daagse bootreis over de Mekong. We zijn niet eens opgelicht! We worden steeds beter! Ik vertrouw echt werkelijk niemand, erg jammer, maar het scheelt je veel geld. Ze proberen op alle mogelijke manieren je op te lichten: Er gaat maar 1 boot, die is al bijna vol, hier is het goedkoper, je kan alleen met dollars betalen, je visum regelen duurt minstens 2 uur, bla bla bla..Omdat we het niet vertrouwden zijn we doorgelopen en hebben we prima alles zelf kunnen regelen.

Eerst met een klein bootje naar de overkant (welkom in Laos!) en ons visum geregeld. We betalen nu met Kip en zijn miljonair (1 miljoen Kip is 100 euro...)De grotere boot daarna was afgeladen, elke stoel was bezet. We hoorden dat het houten planken zouden zijn waar je 14 uur op moest zitten, dus we hadden een kussentje gekocht. Eenmaal op de boot bleek het wel mee te vallen, Ze hebben stoelen uit autos getrokken en die op de boot neegezet, tadaaah! De bootrit was super, prachtig landschap en leuke mensen. 's Avonds werd je in het dorpje Pak Beng afgezet waar kleine kindjes probeerden je tas te pakken en je zo mee te lokken naar een guesthouse. Midden tussen de rotsen, wat je je slippers kostte, moest je aan wal. Het begon keihard te onweren en bij regen gaat de electriciteit gewoon ff uit. Met een kaarsje werden we naar ons 'hokje' gebracht waar we op het balkon de avond doorbrachten met...Nederlanders! M'n klampboe had zulke grote gaten dat ik ze met 'tye reps' heb gemaakt (dank je papa, ze komen van pas!) Volgende dag met een luxere boot (geen idee waarom) riching Luang Prabang.

Luang Prabang, waar we nog steeds zitten, bewaar ik voor de volgende keer. Of misschien wil Bas hier een stukje over schrijven. Foto's komen snel, Bas heeft het stickje mee in de tas :)

Voor Bart
Je kunt in Thailand fantastisch eten. Een vegetarier vinden ze maar vreemd. Alles is met pork, chicken of shrimps! Of in Laos nog exotischer: Hond :( De spring rolls zijn heerlijk, net als de gebakken bananen. Verder erg veel rijst (gekookt, gebakken of sticky) en noodles. De scherpte valt ons nog wel mee, al heb ik in Fang bijna 1x brandblaren op mn gehemelte gehad, mijn god, wat scherp...) Het zijn smaken die ik in Nederland niet vaak tegenkom, maar we eten hier goed. In Laos hebben ze zelfs broodjes! (Franse invloeden) Helaas worden de heerlijke geuren vaak afgewisseld door putlucht :)


Ik ga op zoek naar de ambasaade van Vietnam, tot snel!
Liefs uit Luang Prabang! Myrthe & Bas!!!