HCMC & Cambodja - Reisverslag uit Tatagseminyak, Indonesië van Myrthe Dornbos - WaarBenJij.nu HCMC & Cambodja - Reisverslag uit Tatagseminyak, Indonesië van Myrthe Dornbos - WaarBenJij.nu

HCMC & Cambodja

Blijf op de hoogte en volg Myrthe

02 Juni 2013 | Indonesië, Tatagseminyak

Jaaaah! Over de helft! Tijd voor een nieuw stuk! We waren gebleven in....Vietnam!

Ho chi minh
De laatste stad die we hebben bezocht in vietnam. Het vroegere Saigon, nu Ho Chi Minh City genoemd ( inderdaad, vernoemd naar die meneer). Waar we maar niet aan kunnen wennen is, als je na een lange reis met de bus, wordt opgewacht door een kudde locals die tuktuks en hotels aanbieden. Helemaal als dat 6 uur s'ochtends is, je bruut wordt gewekt en naar buiten wordt gegooid met je backpack. Zo ook in HCMC. Meestal pakken we direct onze spullen en gaan we gelijk lopen, weg van de tuktuks. Er stond een Vienamees vrouwtje bij de bushalte die we al een paar x hadden verteld dat we zelf wel iets zochten en liepen door, maar op een gegeven moment dook ze weer op en nam ze ons kleine steegjes in naar ons nieuwe onderkomen :) Twee hoog met een balkon waar je met 1 been op kon staan, bloedheet met roggelende mensen en schreeuwende kinderen op straat, een kamertje gewoon bij mensen thuis. Vanaf deze plek hebben we HCMC verkend! Dagje naar de Cu Chi tunnels geweest, een ondergronds tunnelstelsel van 250 km, waar werd verteld hoe vindingrijk de Vietnamezen tijdens de Vietnamoorlog waren: de tunnels waren zo smal dat de Amerikanen er nooit doorheen konden en bij nat weer slippers omgedraaid aandoen, zodat de sporen misleiden! Het leek eerder op een aangelegd park dan op een plek waar 60.000 mensen zijn gesneuveld. Als je centjes had kon je nog even knallen met een AK47, en ik begreep dat je in Cambodja voor de 'fun' koeien mag neerknallen :(
Het 'war'museum was daarentegen erg indrukwekkend met onsmakelijke en schokkende foto's. Tot op de dag van vandaag zijn de gevolgen van deze oorlog met chemicaliën zichtbaar: Regelmatig kom je op straat mensen tegen die helemaal misvormd zijn geboren.
We hebben maar een klein gedeelte van HCMC gezien. Na onze chille dagen aan het strand hadden we iets minder zin aan de drukte van de stad. We sloten Vietnam af met een 2daagse boottocht over de Mekong naar Phnom Penh, Cambodja!

Phnom Penh
Het was na al die busreizen wel weer lekker om met een bootje verder te gaan. De reis zelf was niet zo bijzonder: langs een krokodillenfarm, een coconut candy factory, overal verplicht ff uitstappen, wat foto's maken en weer door, die toeristische tours zijn echt niks voor ons. Wat we ook merken na een aantal maanden reizen is dat we nergens meer van op kijken of versteld van staan. De eerste dagen Azië kijk je je ogen uit: stroomkabels die laag over de stoep hangen, gouden tempels, werkende monniken, straatvuil, zielige dieren...Nu reizen we over de Mekong, huisjes op palen in het water, complete markten op het water, zelfs al deze vreemde gewoontes en prachtige omgevingen wennen...Tijd om straks naar huis te gaan?? We sliepen in een floating house, het meest ransige kamertje tot nu toe, kakkerlakken, bloedheet en geen stromend water...
Phnom Penh zag er vanaf het water heel nieuw en schoon uit. Maar wat een armoede hier. Moeders die met hun baby op straat slapen, kinderen die de hele avond armbandjes moeten verkopen en zoveel rotzooi op straat! Maar de mensen zijn fantastisch, hoe arm ze ook zijn. Wat zijn Cambodjanen mooie en lieve mensen, ze lachen altijd :)
Na een enorme hoosbui bij aankomst (regenseizoen begint!) zijn we Remco gaan opzoeken. Remco ken ik al een tijd uit Groningen en gaat hier nu minimaal een jaar wonen en Engelse les geven. Samen met hem en zijn mooie Cambodjaanse vriendinnetje Youleean lekker gegeten en bijgekletst, al was dat soms lastig, omdat Youleean slecht Engels spreekt, maar handen en voeten kwamen we een heel eind.

Bas was jarig! 28 geworden op de laatste koninginnedag! En dat heeft ie geweten :) Een paar kadootjes die in de backpack passen: een soort shuttle waar jongens hier mee voetballen, een dragon fruit ( zoek maar eens op, wij hadden de rose variant, mooiste vrucht die wij kennen! We eten hier ladingen fruit) en een zelfgeknutselde Kindle (een e-reader, de echte nemen de ouders van Bas mee. JAAA, die komen ons deze maand opzoeken!!!) Daarna nog verrast met een Angry Bird taart en 's avonds met een groepje gegeten. Jarig zijn in Cambodja is ook leuk :)

Phnom Penh is warm! Overdag puffen we op ons kamertje of liggen tegenover het guesthouse in het water. 's Avonds komt er wat meer beweging in.
We zitten in een fantastisch guesthouse, the Laughing Fatman en ze zijn heel blij met ons, want al onze vrienden (Hanneke, Bart, Tommy en Jouelle) lokken we hierheen en de dollars rollen!

Bij ons guesthouse zat een ienieminie zwart poesje, max 3 weken oud, heel hard miauwend om eten. De hele week heb ik hem (hij heet Peer :p) vertroeteld met kaas en melk en Bas moest elke dag wat vlees afstaan. 's Avonds lag hij heerlijk bij ons op de bank. Cambodjanen zijn niet zo dol op poesjes, laat staan een zwarte (Jaaaaah, deze zien namelijk geesten, zijn ze heilig van overtuigd). Peertje heeft in ieder geval in zijn jonge leventje een fantastische week gehad! Toen we weggingen heb ik de zorg overgedragen aan een andere toerist en erbij verteld dat Peertje het liefst bacon eet :)

Met Hanneke en Bart, Remco en Youleean naar Khmer Boxing geweest! De Cambodjanen vonden Hanneke en mij maar een bijzondere verschijning. Ongegeneerd loerden ze onze kant op. Gêne hebben ze hier niet, heel gek...Was een fantastische dag met live opnames voor de tv (ja wij waren op tv!), goeie wedstrijden die begonnen met mooie rituelen in de boxring en muziek van trommels en zo'n slangenbezweerdersfluit en Youleean als tolk!

Cambodja kent een heftige geschiedenis. 10 km buiten Phnom Penh liggen de killing fields. Daar werd duidelijk welke gruweldaden hier zijn gepleegd, eind jaren 70. In 3 jaar tijd heeft de Khmer Rouge, o.l.v. Pol Pot bijna de helft van de Cambodjaanse bevolking uitgemoord. Als je Tuol Sleng 21 (voormalige school, tijdens de oorlog martelkamers) overleefde, werd je naar de killing fields gebracht, waar je werd doodgeslagen (kogels waren te kostbaar) en in een massagraf werd gegooid. Als je daar rondloopt met een koptelefoon op lopen de rillingen over je rug. Op veel plaatsen zie je botten, tanden en kledingstukken boven de aarde uitsteken. Ook de 'killing tree' is er nog: babies werden voor de ogen van hun moeder doodgeslagen tegen deze boom. Het is zo moeilijk voor te stellen dat Pol Pot zijn eigen volk elkaar liet afslachten. Hij beloofde de armste, niet al te slimme mensen op het platteland veel geld als ze wilden vechten tegen de mensen uit de stad, die volgens hem de banen inpikten en voor armoede zorden. De mensen die vermoord zijn hebben eigenlijk niets gedaan. Bij Tuol Sleng zie je de klaslokalen vol foto's hangen van de mensen die zijn gemarteld en naar de Killing Fields zijn gebracht door de Khmer Rouge. Ze hielden net als de Duitsers keurig bij welke mensen zijn vermoord. Er zijn hele indrukwekkende boeken geschreven door de survivors en dat zijn er maar een paar. Door deze oorlog is 70% van de Cambodjaanse bevolking onder de 35 jaar!

Kampot
Na iets van 10 dagen in PP te zijn geweest was t tijd om weer door te gaan, op naar Kampot! Kampot ligt in t zuiden van Cambodja, ongeveer een half uur rijden vanaf de zee. We kregen een tip om bij the Greenhouse te gaan slapen, ongeveer 8 km buiten t stadje. Met een tuktuk vol bagage en 3 scooters scheurden we die kant op. Aan de Kampot River stonden een paar simpele bamboehutjes met een bed en en klamboe en op de veranda een hangmat. Een fantastisch uitzicht, niemand om ons heen en zwemmen in de rivier, wat een prachtplek! Bas zet elke dag kopjes thee en koffie en wordt nu al een behoorlijke kenner! Jouelle en Bart (die-hard spelletjesmensen) hadden in 3 dagen tijd een geweldig waterspel bedacht en hebben op een avond in een bar de halve bar uitgenodigd om het bij ons plekje te komen spelen. Volgende dag was best spannend of er daadwerkelijk mensen zouden komen en ja hoor; op de afgesproken tijd kwamen er 5 mensen met de tuktuk! Naast dit fantastische spel hebben we hier niet zoveel uitgevoerd. 5 dagen lang voor ons uitgekeken naar t water en Chillen :)

Koh Rong Samloem
Links onderin Cambodja liggen een aantal eilanden en wij zijn met de hele groep naar een eiland gegaan waar (bijna) niemand was! Vanaf een groter eiland, waar je prachtig kan duiken, zijn wij met een klein vissersbootje naar een eiland verderop gegaan: Koh (eiland) Rong Samloem! Daar stonden ze hoor: 4 koepeltentjes aan het water! Dit was een keuze uit budgetoogpunt, de bamboehutjes waren veel te duur, net als t eten op t eiland. Na een paar dagen was er ook niks meer te krijgen: wachten op de bevoorrading van de boot! Om half 6 's ochtends zag je de meest prachtige zonsopgang die ik ooit heb gezien, zo vanuit t tentje. Om half 7 brandde je de tent uit en gingen Hanneke en ik alvast een flink eind zwemmen in de zee (onze trouwe hond Brommer sliep bij de tent en ging met ons mee, een van de vele zwerfhonden op het eiland. Meer honden dan mensen!), waarna we opdroogden op 'ons' strand, er was werkelijk niemand...Dit herhaalde zich een paar dagen totdat het contante geld op was, want je kon hier ook niet pinnen natuurlijk :) Je kon hier ook duiken en snorkelen. Snorkelen was best spannend, ik ben niet zo'n waterrat. Samen met Bas een middag gesnorkeld, overal waar je keek waren zwarte zeeëgels, koraal en zebravisjes. Ik vond t prachtig, totdat ik bij een stuk koraal kwam waar ik niet meer uitkwam, overal zeeëgels en nog meer zeeëgels, lichtelijk in paniek, want ik kon daardoor ook nergens staan en had water in m'n neus en m'n bril liep steeds vol...Held Bas heeft me opgehaald nadat ik heeeeel hard heb geroepen (hij was een stuk verderop) en hij vertelde dat hij t verderop ook behoorlijk spannend had gevonden :) 's Nachts gingen we zwemmen in de zee, op zoek naar lichtgevend plankton: zodra je met je handen door t water ging, zag je allemaal lichtgevende beestjes, wauw! Het regenseizoen is begonnen en dat hebben we geweten. Elke dag onweerde het ( vaak in de verte, prachtige luchten!) en kwam het met bakken uit de lucht en hup: ons tentje werd dan 4 meter verplaatst, naar binnen midden in het open restaurantje :) Zodra het droog werd stonden we weer buiten en was het weer heerlijk weer, zodat we weer konden hangmatten en lezen, man, wat een eiland...

Na 5 nachten weer naar Phnom Penh teruggereisd, naar hetzelfde guesthouse: Er werd meteen een feestje voor ons georganiseerd :) en....Peertje lag heerlijk op de bank! Weer een paar dagen vertroeteld en ze was al een stuk gegroeid!

Battambang
Een paar uur reiden naar t noorden ligt Battambang, een plaatsje dat vaak door toeristen wordt overgeslagen, maar zo onderbrak het een beetje de lange busreizen. Na de 2e stop vroeg ik aan Bas of ik iets uit DE tas kon krijgen. In deze tas zit alles: paspoorten, creditcards, camera, dagboek etc. Bas keek me vreemd aan, waar is DE tas dan??? Hadden we DE tas bij het restaurant laten staan! Grote paniek! Gelukkig kon Bas nadenken, ik was in shock...Zonder DE tas konden we niet doorreizen, geen geld opnemen, geen foto's meer...Gelukkig hebben we het restaurant kunnen bereiken (leg maar eens aan de rijdende buschauffeur uit die geen woord Engels spreekt wat er aan de hand is...) en werd DE tas in de eerstvolgende bus naar Battambang gezet. Dat waren spannende uurtjes! Er was een hele behulpzame tuktuk-jongen die goed Engels sprak en ons gerust heeft gesteld en nog wat telefoontjes heeft gepleegd. En daar was is dan: de bus met tas en ALLES er nog in! We hebben flink wat fooien uitgedeeld die dag: eerlijkheid flink belonen! De behulpzame jongen heeft ons de volgende dag een leuke tour in zijn tuktuk bezorgd: met de Bamboo train stukje rijden (net een achtbaan, maar zo vervoeren ze echt spullen) en naar de killing cave, waar weer de verschrikkingen van de Cambodjaanse geschiedenis aan het licht kwam. Next stop is: Siem Reap!

Siem Reap
Op de vlag van Cambodja zie je em al staan, de trots van Cambodja: de tempel Angkor Wat, het 8e wereldwonder! Om 04:50 werden we opgepikt voor sunrise bij Angkor Wat. En daar stonden ze hoor, hordes toeristen, maakt dus niet uit hoe laat of vroeg je ergens heengaat :) Het was bewolkt, dus de mooie sunrise hebben we niet gezien, maar wat een indrukwekkende tempel. De tempel Angkor Wat is een hindoeïstische tempel in de Cambodjaanse provincie Siem Reap en wordt beschouwd als het grootste religieuze bouwwerk ter wereld. Om Angkor heen liggen tientallen tempels. Om een idee te krijgen, je kan een weekkaart kopen om ze allemaal te bezichtigen! Wij hebben de bekendsten bekeken: Angkor, Bayon met alle gezichten in de stenen en Ta Prohm, waar een deel van Tomb Raider is opgenomen met Angelina Jolie (de eeuwenoude bomen groeien over de tempel). Voor elke foto moesten we wel een kudde Japanners opzij duwen, blijven vreemde mensen...

Vanaf Siem Reap gingen Bas en ik samen verder naar Bangkok, waar we vlogen naar Surabaya, Indonesië!

Xxx Globetrotters Myrthe & Bas!!!

  • 03 Juni 2013 - 12:28

    Anneke:

    Wauw zeg .... indruk wekkend verhaal....Weet je nog Bas dat ik je vertelde( onderweg naar de trein te Hardegarijp ) over die documentaire op tv over de gruwel daden van Pol pot ..... en nu stonden jullie er midden in ....bizar hè
    Dikke tuterdetut

  • 07 Juni 2013 - 09:58

    Leon:

    Prachtverhalen, mensen, erg cool, ben ik ook even weer tijdelijk op reis geweest tijdens het lezen. Verschrikkelijk dat verhaal met die tas, wij hadden opgegeven moment allemaal usb stickies gekocht voor de foto's en die stopten we overal in. Ik ben op mijn 17e met drie vrienden naar Hongarije geweest, was jaren mijn vetste vakantie ooit en toen heeft paul (want die was de netste en helderste vond hij zelf) een tas bij zich gehouden en op het laatst heeft hij hem ook ergens laten staan. We weten waar, want er is nog een foto gemaakt, waar precies op staat waar hij gebleven is. Wij zijn daar jaren lichtelijk ziek van geweest en voor Paul is het klein trauma geworden: hahha

    Vrienden geniet nog van al het mooi's, ik zag nog wel een vraag staan, van naar huis! Ik zeg ja, want we missen jullie wel, het begint nu wel wat lang te duren, maar ja das part of the deal!!

    Doei doei Leon

  • 22 Juni 2013 - 19:56

    Fardau :

    Hoi hoi,

    jullie beginnen al echte schrijvers te worden, wat een mooie verhalen!!! Gek he dat het al bijna gewoon wordt wat je ziet, wacht maar tot je weer thuis bent dan kun je het weer vergelijken haha!!
    Zo te lezen hebben jullie het nog prima naar de zin, houden zo.

    hier gaat alles goed, en we hebben goed nieuws, ik ben weer zwanger!! # januari uitgerekend dus je kunt me nog ruimschoots zien met dikke buik haha.

    Liefs Fardau

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Indonesië, Tatagseminyak

Myrthe

Actief sinds 29 Jan. 2013
Verslag gelezen: 572
Totaal aantal bezoekers 16044

Voorgaande reizen:

29 Januari 2013 - 31 December 2013

Mijn eerste reis

13 Februari 2013 - 15 Augustus 2013

Half jaar Azië!

Landen bezocht: