Bangkok en Chiang Mai

Het was een drukke week...Na een paar tranen op Schiphol sloten we ons aan bij Hanneke en Bart en zo begon onze trip dan echt! De vlucht was prima. Allemaal niet veel kunnen slapen maar wel genoeg te eten en zat films gekeken.

Bangkok
We zijn met de taxi naar ons hostel gebracht, paar uurtjes geslapen om bij te komen en daarna Bangkok in. Toen we wakker werden was het al donker. Ons Hostel grensde met een zij-straatje aan KoSang Road waar alle toeristen van Bangkok worden gedropt om hier het mooie Bangkok te bewonderen. Alles wat zich daar afspeelde was met oog op de toeristen. Straatverkopers proberen allerlei onzinnige dingen te verkopen en elke 5 minuten kreeg je een schorpioen op een stokje aangeboden. Leuk voor een paar dagen maar na drie dagen waren we klaar met de drukte en zijn we met een busrit van minstens 9 uur naar het noorden vertrokken, naar Chiang Mai. Bas en Hanneke vertrokken naar het zuiden.

Chiang Mai
Toen we 's ochtends vroeg bij een hostel gedropt werden kwamen we in contact met Irini en Petros. Irini is een pittige tante uit Cyprus die samen met haar zoontje door Thailand trekt. Samen zijn we koffie gaan drinken en tijdens de wandeling naar het koffiehuisje zagen we een schoolplein vollopen met kindjes in uniform. 2000 stuks, keurig in de rij. De vlag werd omhoog gehezen en kindjes van een jaar of 5 dreunden het volkslied op en brabbelden zo nog een half uur door. De vertelde dat dit een dagelijks ritueel is, voor ons erg indrukwekkend om te zien. Ze vonden ons ook een bezienswaardigheid...Tijdens de koffie vertelde Irina over haar plannen om de volgende dag naar een organic farm te gaan in de bergen en wij besloten om mee te gaan. Voor 150 Bath (3,75 euro) kun je daarin ruil voor een beetje werken op het land slapen en eten. Met een geel busje die we deelden met locals die naar de markt gingen en een groep gezellige Spanjaarden vertrokken we de bergen in. Na een lange busrit van 3 uur slingerend door de bergen (waarbij Myrthe niet zo lekker werd) :) kwamen we aan bij de 'Karen tribe' (zij eten geen hond, in het volgende dorp wel...)

Ban Bang Turm
Een heeeeel lief klein vrouwtje, genaamd Savani, kwam ons ophalen na een lange zoektocht. We kregen onze eigen (voor Thaise begrippen luxe) schuur toegewezen, want het kamp zelf zat vol. En wie zagen we daar weer? De Spanjaarden! Was een leuk weerzien en het was een fantastische groep! Vrijwel alles wat daar gegeten en gebouwd wordt komt uit de natuur. Erg primitief maar fantastisch om mee te maken. Het programma van de avond was eten, mediteren en slapen om de volgende dag fris aan het werk te gaan. Er was genoeg te doen op de boerderij omdat deze nog maar een paar maanden bestond. We konden gelijk beginnen met kruiden plukken. Wat het was geen idee maar het smaakte goed in combinatie met de rijst die Savani voor ons klaar had gemaakt. Daarna mediteren. twintig minuten lang met je ogen dicht in
kleermakers-zit met je handen op je knieen. Een vriend van Mr Sao
(Pi Nan) was ex monnik en leerde ons mediteren. Het idee is om je alleen te concentreren op je ademhaling. Dat ging prima... de eerste minuut totdat er een vliegje op je knie komt zitten... oprotten stinkbeest, gedachten dwalen af, weer concentreren op ademhaling. Na nog een paar minuten begint je been te tintellen. Ademhaling. vreemd oerwoud geluid. Ademhaling... We kwamen erachter dat dit niet een van onze aangeboren gaves was. Daarna slapen. Ons hutje was ongeveer tien minuten lopen van het kamp vandaan. De volgende ochtend werden we wakker om 06:30 en hadden ons nipt verslapen. toen we aankwam bij het kamp was de rest al met een meditatiewandel;ing begonnen. Toen maar meegeholpen met de voorbereidingen voor het ontbijt. We kregen instructies tijdens het ontbijt over wat er die dag gedaan moest worden. Een ruw stuk natuur moest omgetoverd worden tot een moestuin waar een tiental verschillende kruiden en groenten gezaaid zouden worden. Omdat we met 14 mensen waren zijn we die dag een heel eind gekomen. 's avonds weer mediteren en weer op tijd op bed. De volgende ochtend kreeg Bas een aardige bult op zijn been. Mr Sao had ons gezegd dat als je ergens last van had je aan hem kon vragen of hij daar een natuurlijk medicijn voor wist. Zodoende vroeg ik dit aan hem (het waren inmiddels twee bulten geworden) en hij vertelde dat hier niets groeide om dit tegen te gaan. Sterker nog zijn vermoeden was dat er een parasiet in mijn been groeide. Toch maar even door een dokter laten checken. Die avond zijn we mee gereden met Pi Nan die zijn boerderij een half uur rijden van de Organic farm heeft waarvandaan de volgende ochtend een busje vertrok richting Chiang Mai. Die avond was de zwelling op zijn max. Mijn knie was twee keer zo dik. De volgende dag zijn we naar Chiang Mai gegaan en hebben we het ziekenhuis bezocht. (Myrthe: Dit is toch een wat ander ziekenhuis dan wij gewend zijn. Even was ik bang dat Bas met make-up weer de deur uit zou stappen...De behandelkamers hadden roze bloemetjesbehang en de zusters hadden funky pakjes aan, liepen op hoge hakken en zaten onder de make-up. We hadden een afspraak bij een skin-dokter, er zaten alleen maar vrouwen en Bas :)) De bulten hebben we laten checken en gelukkig dacht de dokter dat het niet om een parasiet ging. Wel kreeg ik drie verschillende pillen voor geschreven en een zalfje. De zwelling is nu gelukkig aardig afgenomen.

We zitten nu in het centrum van Chiang Mai en hebben vandaag een rustig dagje gehad. Wel veel jeuk, want waarschijnlijk hadden we vannacht bezoek van' bedbugs'...We hebben een tweedehands gitaar gekocht en wilden onze waarbenjij.nu updaten. Dat is gelukt :)

We hebben het geweldig hier en te bedenken dat we dit nog een half jaar mogen doen is een fantastisch vooruitzicht. Onze planning is nog steeds erg losjes. We blijven hier in ieder geval nog tot dinsdag. Ergens in deze dagen besluiten we wat we hierna gaan doen.

Dikke kus Bas en Myrthe